₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪ЭЄ₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

ΕΟΡΤΑΙ ΤΩΝ ΟΡΦΙΚΩΝ


Εις τα ορφικά μυστήρια εγένοντο εορταί δια των οποίων εξεδηλούτο η λατρεία προς την Φύσιν και εν ταυτώ διεδηλούτο η ιστορία της εμφανίσεως των ανθρωπίνων ψυχών και η ανοδός των προς τους πνευματικούς κόσμους.
Εώρταζον την φθινοπωρινήν Ισημερίαν κατά πρώτον και κατ’ αυτήν εξεδήλουν την λατρείαν των προς την Θείαν δημιουργίαν, διότι έφερε τα όντα εις το είναι αυτών και πρωτίστως ο εορτασμός των εστρέφετο εις το γεγονός της εμφανίσεως της ανθρωπίνης ψυχής.
 Την ψυχήν ωνόμαζον κόρην πρωτογόνην και εσπούδαζον τας εκδηλώσεις της, δια των οποίων έφθασεν αύτη να διακριθεί ως νοητικόν ον της Φύσεως. Εικόνιζον την περίοδον από της φθινοπωρινής Ισημερίας μέχρι της χειμερινής Τροπής του Ηλίου ως αντιστοιχούσαν προς την περίοδον του χρόνου κατά τον οποίον ηδυνήθη αύτη (η ανθρωπίνη ψυχή), να εκδηλώσει τας δυναμικότητάς της, δια των οποίων εχαρακτηρίσθη ως πράγματι νοητικόν ον. Δηλαδή, ον ικανόν να δεχθεί τας επιδράσεις του Ουρανού, διαπλάσει τον ηθικόν χαρακτήρα του ανθρώπου και διαμορφώσει την συνείδησίν του κατά τρόπον ώστε να διακανονίζει την ζωήν του εν αρμονία προς τους ομοίους του όπως αποτελέσει μετ’ αυτών τας ανθρωπίνας κοινωνίας δια των οποίων θα εξησφαλίζετο η πρόοδός των.
Η περίοδος από της φθινοπωρινής Ισημερίας μέχρι της χειμερινής Τροπής του Ηλίου, αντιστοιχούσε κατά τους ορφικούς, προς την πρώτην περίοδον του ανθρωπίνου γένους κατά την οποίαν επάλαισε η ψυχή αυτού δια να εύρει την οδόν προς σύστασιν των ανθρωπίνων κοινωνιών. Αι ατμοσφαιρικαί μεταβολαί τον χρόνον της περιόδου αυτής, ελεγον, είναι η ζώσα αλληγορική εικών της πρώτης ψυχικής ιστορίας του ανθρωπίνου γένους. Η πτώσις των υδάτων κατά τον χρόνον τούτον εικονίζει τας κατερχομένας εξ Ουρανού ακτίνας του φωτός και ως αύτη καθιστά γόνιμον την Γην προς καλλιέργειαν των σπερμάτων δια των οποίων θα εμφανισθεί η βλάστησις και εξ αυτής τα άνθη και oι καρποί, ούτω και δια των ακτίνων του φωτός αι ανθρώπιναι ψυχαί θα εκδηλώσουν τας ιδέας και συναισθήματα αυτών. Όπως καλλιεργείται η Γη δια την εκδήλωσιν της βλαστήσεως αυτής, ούτω πρέπει να καλλιεργούνται και αι ανθρώπιναι ψυχαί, δια να εκδηλούν τας δυνάμεις των και τας μεταβάλλουν εις ιδέας και συναισθήματα.
Κατά την εορτήν της χειμερινής Τροπής του Ηλίου οι Ορφικοί εώρταζον την γέννησιν του Διονύσου του Ζαγρέως. H εορτή αυτή ήτο υψίστης σπουδαιότητος, διότι κατ’ αυτήν απεκάλυπτον ότι η ανθρωπίνη ψυχή έφθασε εις τα όρια της διανοήσεως να εκδηλώσει δυναμικότητας δια των οποίων θα έλθει εις επαφήν προς τον Ουρανόν εκ των επιδράσεων του οποίου θα εκδηλωθούν εν αυτή ικανότητες προς απόκτησιν μεγαλυτέρας γνώσεως, η οποία θα την φέρει εις κατάστασιν να γνωρίσει τα μέσα της πνευματικής της ανόδου. Η εποχή της φθινοπωρινής Ισημερίας μέχρι της χειμερινής Τροπής του Ηλίου ελαμβάνετο ως αλληγορική εικών του χρόνου της προπαρασκευής των ανθρωπίνων ψυχών, κατά τον οποίον θα εξεδηλούντο παρά αυτών συναισθήματα και πράγματι φυσικαί ιδέαι, δια των οποίων θα επροχώρουν προς την πνευματικήν των αναγέννησιν η οποία θα σημειωθεί κατά τον χρόνον του έαρος, ότε και αι ακrίνες του φωτός του Ηλίου θερμότερον επιδρούν δια την εκδήλωσιν και λειτουργίαν του νόμου του Φάνητος. Τα εκδηλούμενα υπό της βλαστήσεως της μητρός Γης άνθη και μύρα, κατά τον χρόνον τούτον, η χαρά και το χάρμα της μητρός Γης τα οποία εκλεπτύνουν τας ανθρωπίνας αισθήσεις είναι η αλληγορική εικών, κατά τον Θείον Ορφέα, η εμφανίζουσα τας εκδηλώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, εκείνων αι οποίαι βαίνουν προς την αθανασίαν των φέρουσαι τα εικονιζόμενα υπό του γέλωτος του Φάνητος πλέον εν τη φύσει αυτών.
Κατά την εορτήν της χειμερινής τροπής του Ηλίου των Ορφικών, κατά την οποίαν υμνούν την γέννησιν του Διονύσου του μέλλοντος απελευθερωτου των ανθρωπίνων ψυχών εκ του Άδου, οι Ορφικοί εσπούδαζον τα μεγάλα γεγονότα των μεταμορφώσεων των ψυχών της Γης και δια της σπουδής ταύτης εγνώριζον τα μέσα τα οποία θα τους καθοδήγουν δια να είσέλθουν εις την οδόν της αθανασίας. Κατά την αυτήν ώραν του ετους εγεννήθησαν και όλοι οι μεγάλοι διδάσκαλοι της μυστηριακής γνώσεως, εκείνοι οι οποίοι υπήρξαν οι πρωrοπόροι πασών των αρχαίων θρησκειών. H γέννησις όμως αυτή δεν είναι η εμφάνισις των ανθρωπίνων αυτών οργανισμών, αλλά η αλληγορική εικών της πνευματικής αυτών αναγεννήσεως, δια της οποίας κατανικάται ο τιτανικός κόσμος. Εώρταζον οι Ορφικοί την εαρινήν Ισημερίαν, το σύμβολον του ηθικού θανάτου της τιτανικής των ανθρώπων φύσεως και της πνευματικής των αναστάσεως ή της νέας αυτών γεννήσεως εις τας πνευματικάς φύσεις του πνευματικού κόσμου των αθανάτων. Εώρταζον τον θάνατον του Διονύσου του Ζαγρέως και την εκ νέου αυτού γέννησιν εκ της φύσεως του Ολυμπίου Διός. Την γέννησιν Διονύσου του Ελευθερωτού των ανθρωπίνων ψυχών, την σύζευξιν της αποκαθαρθείσης ανθρωπίνης ψυχής εκ των παθών της τιτανικής αυτών φύσεως μετά του υπό του Διονύσου εικονιζομένου άρματος των αθανάτων πνευμάτων. Η εορτή αυτή των Ορφικών, απετέλεσεν την πνευματική δόξαν του Θεiou Ορφέως και θα είναι πανευτυχείς αι ψυχαί των μυουμένων εις το Ορφικά μυστήρια, εκείναι αι οποίαι θα κατανοήσουν την αποκάλυψιν του ηγέτου τούτου της υπερόχου αυτού βάσεως της θεογονίας.
Κατά τας εορτάς των Ορφικών αι οποίαι ελάμβανον χώραν κατά τας ημέρας της εαρινής Ισημερίας, ετελούντο και τα συμπόσια αυτών. Τα συμπόσια των ωμοφαγίων. Εθυσίαζον τον Διονυσιακόν Ταύρον και έτρωγον εκ των σαρκών αυτού. Αλλά ποίος ήτο ο Διονυσιακός Ταύρος; Εις το σημείον αυτά της αλληγορικής ταύτης εικόνος, επιμελώς εκρύβη υπό του Θείου Ορφέως η μεγάλη αλήθεια, την οποίαν μόνον άκρως μεμυημένοι εις τα Ορφικά μυστήρια θα ηδύναντο να κατανοήσουν. Μόνον ολίγας λέξεις δύναμαι να προσθέσω δια την αλληγορικήν ταύτην εικόνα. Διόνυσος και Ταύρος. Ο Διόνυσος είναι τέκνον του Διός και ο Ταύρος μία εκ των πτυχών του νόμου του Φάνητος. Ο Φάνης αφομοιωθείς εις την φύσιν του Διός έδωσεν εις αυτόν τας πνευματικάς εξουσίας του Ουρανού… Εν εκ των τέκνων του Θεού Διός φέρει ως σύμβολον αυτού τον Ταύρον. Εκείνος εκ των μυστών των Ορφικών μυστηρίων ο οποίος θα εγνώριζεν και θα εξετίμα το τέκνον τούτο του Θεού Διός, θα ηννόει την συμβολικήν έννοιαν του Ταύρου. Ο συνδυασμός των δύο εννοιών του Διονύσου και του Ταύρου αποτελούν την βάσιν της μεγάλης αποκαλυφθείσης αληθείας του Θείου Ορφέως. Αποτελούν την λύσιν του προβλήματος περί της αθανασίας της ανθρωπίνης ψυχής.
Και ο Θεός Ζεύς κατά την Ελληνικήν παράδοσιν μετεμορφώθη εις Ταύρον, προκειμένου να έλθει εις ερωτικάς σχέσεις προς μίαν Νύμφην, προς μίαν Τιτανικήν φύσιν έχουσαν ψυχήν, προς μεταμόρφωσιν της φύσεώς της ταύτης. Τα διασωθέντα υπό αμυήτων περί των Ορφικών συμποσίων κατά τα οποία πράγματι οι Ορφικοί έτρωγαν ωμάς σάρκας, είναι αξία να λαμβάνονται υπ’ όψιν μόνον υπό αμυήτων ανθρώπων και φρονούν ότι δεν αξίζει να λεχθεί ουδεμία λέξις περί τούτων, αφού επίσης είναι γνωστόν ότι οι Ορφικοί ηκολούθουν ακρεοφαγικήν δίαιταν. Αι εορταί της εαρινής Ισημερίας των Ορφικών απετέλουν δι’ αυτούς υψίστην σπουδήν. Θάνατος και εκ νέου αναγέννησις του Διονύσου παρέχει την εννοιαν του θανάτου της τιτανικής φύσεως και εισόδου της ψυχής αυτού εις το βασίλειον των αθανάτων. Είναι ο θάνατος των παθών της τιτανικής φύσεως των μεμυημένων και η εμφάνισις των μεγάλων αρετών αι οποίαι εξασφαλίζουν τον θρίαμβον αυτών. Αυτόχρημα κατατρόπωσις της τιτανικής φύσεως η οποία ως νόμον αυτής έχει τον θάνατον.
Oι Ορφικοί ετέλουν εορτάς και κατά την Θερινή Τροπήν του Ηλίου. Κατ’ αυτάς ανεφέροντο εις τον θρίαμβον κατά του νόμου του θανάτου των τιτανικών φύσεων Διονύσου του Ελευθερέως. Αλλά και κατά τας τελετάς ταύτας oι Ορφικοί εξεδήλουν την λατρείαν των προς την Θείαν Δημιουργίαν, η οποία έφθασεν δια των εκδηλώσεων των νόμων αυτής εις την εμφάνισιν των νόμων της θεοποιήσεως των όντων της. Εξεδήλουν δε και ευγνωμοσύνην εις τα θεοποιηθέντα υπέροχα τέκνα αυτής, υπό την προστασίαν των οποίων ετίθεντο δια της ελευθέρας αυτών διαθέσεως. Ο Θεός Απόλλων, η εκπροσώπησις της αιωνίας νεότητος των αθανάτων, απετέλει το κορύφωμα της εκδηλώσεως της ευγνωμοσύνης των. Η λύρα του κατ’ αυτήν την ώρα του έτους παρεδίδετο υπ’ αυτού προς τον Θείον Ορφέα, δια να κρούει τας χορδάς της και μεταδίδει τους ήχους της εις τας ψυχάς των μεμυημένων, όπως εναρμονίζουν τας πνευματικάς των δυνάμεις προς την πνευματικήν φύσιν του Θεού της αιωνίας νεότητος. Εις τας εορτάς της Θερινής Τροπής του Ηλίου των Ορφικών, ελάμβανον μέρος εξ αυτών, εκείνοι μόνον οι οποίοι είχον διέλθει όλους τους βαθμούς της Ορφικής μυήσεως και τα συμπόσιά των δεν αποτελούντο από ωμοφάγια, αλλά από τροφήν την οποίαν απεκάλουν αμβροσιακήν και από ποτόν το οποίον απεκάλουν Διονυσιακόν οίνον. Δεν δύναμαι, διότι δεν γνωρίζω, να είπω τι περισσότερον περί των εορτών των Ορφικών της Θερινής τροπής του Ηλίου.
Εξετέθησαν με σαφήνειαν, όσον ήτο δυνατόν να εκτεθούν τα εκ της παραδόσεως σωζώμενα περί των Ορφικών και του Θείου Ορφέως με την πίστιν ότι θα αποτελέσουν εν τη διανοία των μεταγενεστέρων αντικείμενον ευρυτέρας ερεύνης και με την βεβαιότητα ότι θα τα συγκρίνουν με την ιδεολογίαν των συγχρόνων μυστηριακών οργανώσεων και θα εμβαθύνουν ούτοι εις τας αληθείας, τας οποίας μόνον μεμυημένοι άνθρωποι δύνανται να κατανοούν. Aι άλληγορικαί εικόνες των Ορφικών μυστηρίων αποτελούν τα μεγάλα ερείσματα δια τους μεμυημένους, όπως κατανοούν τας εννοίας της Θείας πνευματικής φύσεως, αι δε συνθέσεις αυτών είναι απαύγασμα της υπερόχου διανοήσεως του μεγάλου διδασκάλου Ορφέως, του πρωταρχικού τούτου διδασκάλου των μυσταγωγικών αληθειών, προς τον οποίον οφείλουν να εκδηλούν άπαντες οι μεμυημένοι όλων των μυστηριακών οργανώσεων την ευγνωμοσύνην των.



ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΝΑΓΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: