ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ- Μια ιδεολογική προσέγγιση

Τα Προμήθεια εντάσσονται στο χώρο του κινήματος αναστηλώσεως του Ελληνικού έθους, υπό την σημαία ενός νέου Ελληνικού Διαφωτισμού. Διαχρονικές αξίες του πολιτισμού των Ελλήνων, οι οποίες δια της βίας εκδιώχθηκαν από το προσωπικό και κοινωνικό μας ‘είναι’, αναβιώνουν στην συνείδησή μας, για να αναγεννήσουν την νέα Ελλάδα. Στην παρούσα δε ιδεολογική ξηρασία, το Προμηθεϊκό κίνημα αποτελεί όαση και προοπτική, παρέχοντας ένα όραμα δημιουργίας, αξιοπρέπειας και επιβιώσεως των Ελλήνων.
Όρια και τόπος

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ 2011

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ 2011

30 Ιουνίου & 1, 2, 3 Ιουλίου 2011
Βώμεια: 25 Ιουνίου
Το Πρόγραμμα των εκδηλώσεων
Σημ: Το πρόγραμμα βρίσκεται ακόμη υπό διαμόρφωση ως προς ορισμένες συμπληρώσεις και τις τελικές λεπτομέρειες. Θα είναι πλήρως έτοιμο εντός των ημερών.
Κρονία (Σάββατο) 25 Ιουνίου

Ύμνος κοινός εις Θεούς

Εισακούστε με, θεοί που κρατάτε τα πηδάλια της ιερής σοφίας και, ανάβοντας πυρ στις ψυχές των μερόπων ανθρώπων, τις κάνετε να αφήσουν τη σκοτεινή κρυψώνα και, αφού καθαρθούν μέσω των άρρητων τελετών των ύμνων, τις έλκετε προς τους αθανάτους. Εισακούστε με, μεγάλοι σωτήρες, διαλύστε την ομίχλη και χαρίστε μου αγνό φως από τα ιερά βιβλία, προκειμένου να αναγνωρίζω καλά άμβροτο θεό και άνθρωπο. Και κανείς κακοποιός δαίμονας να μη με κρατάει μακριά από τους μακάριους, μέσα στα ποτάμια της λήθης, και καμία παγερή Ποινή να μην κρατήσει με τα δεσμά του βίου την ψυχή μου που έχει πέσει μέσα στα κύματα της παγερής γένεσης αλλά δεν θέλει για πολύ καιρό να περιπλανιέται.

Θέα Τύχη

 τ
Προσωποποιημένη Θεά της σύμπτωσης του μη προβλέψιμου ή επιδιωχθέντος αλλά και της ευτυχούς συγκυρίας του απροσδόκητου συμβάντος. Η πολιούχος θεά της ευτυχίας των αρχαίων Ελληνικών πόλεων.

Κατά τη «Θεογονία» του Ησίοδου ήταν θυγατέρα του Ωκεανού ή του Νηρέα και της Τηθίος, σε εκδήλωση ίσως του ότι η ναυτιλία και το ναυτικό εμπόριο εν γένει υπήρξαν η πρώτη και κύρια πηγή ευτυχίας των ανθρώπων.

Κάλεσμα στις Φρυκτωρίες για το Θερινό Ηλιοστάσιο

Φίλες, Φίλοι

Για δεύτερη συνεχή χρονιά η Οργάνωση Θύρσος, προσκαλεί κάθε έναν από εσάς, αλλά και τους φίλους από το εξωτερικό, να λάβετε μέρος στις Φρυκτωρίες του Θερινού Ηλιοστασίου.
Μία κίνηση που επαναλαμβάνεται και στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο και σκοπό έχει να μεταφέρει το μήνυμα της Αλληλεγγύης και της ενότητας, καθώς και της πνευματικής επαφής, ανάμεσα στους Εθνικούς. Μία μοναδική ευκαιρία για να Γιορτάσουμε τη Μεγαλύτερη μέρα του Έτους σε μία κοινή εκδήλωση και να δημιουργήσουμε ισχυρούς δεσμούς τόσο ως άτομα μεταξύ μας, όσο και ως Κοινότητες ανθρώπων που υπερασπίζονται τα Ιδανικά και τις Αξίες των Παραδόσεών τους.

Οι απροσκύνητοι Έλληνες...

"ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΙΑΣ ΣΤΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ"- Αριστοτέλης

ΟΥΚ ΕΙΘΙΣΤΑΙ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ ΠΡΟΣΚΥΝΕΕΙΝ | "Δεν υπάρχει στα ήθη των Ελλήνων το προσκύνημα"

Σαφείς καταδικαστικές αναφορές γύρω απο την καθαρώς βαρβαρική " συνήθεια " του προσκυνήματος και της γονυκλισίας, υπάρχουν διάσπαρτες μέσα στα κείμενα όχι μόνον της Αρχαίας αλλά και της Νεωτέρας Γραμματείας μας, καθώς και στις στήλες των διαφόρων Λεξικών της Ελληνικής Γλώσσης. Ο ποιητής Θέογνις ο Μεγαρεύς { ΣΤ' αι. π.χ. } καταδικάζει ακόμη και την απλή κλίσι της κεφαλής χαρακτηρίζοντας την ώς δουλική συμπεριφορά:

ΤΟ πρόγραμμα των Αττικών Διονυσίων

ΤΟ πρόγραμμα της εορτής. Σας περιμένουμε όλους εκεί Σάββατο 4 Ιουνίου

Άνοιγμα θυρών (7:00 μ.μ.)

Έναρξη (8:00 μ.μ.)

 

Αρχαιοπρεπές Οπλιτικόν Άγημα «Σπαρτιατικές Μόρες» (8:05 μ.μ.)

Συναυλία Μουσικού Συγκροτήματος ΤΕΘΡΙΠΠΟΝ (8:15 μ.μ.)

Διάλειμμα (8:50 μ.μ.)

Συναυλία Μουσικού Συγκροτήματος ΚΑΒΕΙΡΟΣ (9:00 μ.μ.)

Διάλειμμα (9:45 μ.μ.)


Διονυσιακός Διθύραμβος – Τελεστικό Διονυσιακό Δρώμενο - Θίασος «Διόνυσος Ελευθερεύς» (10:00 μ.μ.)

 

Παραδοσιακή Μουσική - Γκάϊντες και νταούλια (11:15 μ.μ.)
 

http://dionysia.labrys.gr/

ΕΠΙΚΛΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Άναρχη και αΐδια μορφή, έως πότε θα είσαι κρυμμένη; Πότε η ανθρωπότης της Γης θα αισθανθή την επίδραση του νόμου του έρωτός σου; …. ΑΓΑΠΗ… θέλω να φθάσω εις το τέρμα της πρώτης βαθμίδος του μεγαλείου σου. Αισθάνομαι την επίδραση του γαλουχήματος τούτου, αλλά ο κόσμος μου την στερεί, διότι ο κόσμος αναπαύεται εις την φαυλότητα των θρησκειών, εις την αλαζονεία των ιερέων, χαίρει εν τη αποκτηνώσει και αν μαραίνεσαι όντας κρυμμένη εις τας πτυχάς του εσωτερικού καταλύματος σου.

Οι Θεοί των Ελλήνων

Σχετικά με το ερώτημα τι είναι Θεοί υπάρχει μεγάλη πλάνη και παραπληροφόρηση. Η λέξη θεός ετυμολογείται (κατά το λεξικό του Α. Γαζή, εκδοθέντος υπό του Κων. Καρπολά του Ολύμπιου, το έτος 1839) εκ του ρήματος θέω, τρέχω, της θεότητας αεικινήτου νοούμενης, δηλαδή της χωρίς διακοπή κινούμενης προς την πρόοδο και εξέλιξη και συνεπώς η λέξη Θεός δεν δύναται να θεωρηθεί ως ονομασία του Αιτίου Εκπορεύσεως της Φύσεως (ή άλλως του Δημιουργού της Φύσεως) και πολύ περισσότερο, να ταυτιστεί με το Αίτιο Εκπορεύσεως της Φύσεως. Συνεπώς Θεοί είναι ψυχικές ατομικότητες βρισκόμενες σε εξελικτικό επίπεδο πέραν του ανθρωπίνου οι οποίες (όπως προαναφέρθηκε) σπεύδει ταχέως προς συνεχή πρόοδο και αύξηση των δυνάμεών τους.

ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ του Ερνέστου Ρενάν

Ω! Ευγένεια! Ω ομορφιά απλή και αληθινή! Θεά που η λατρεία σου σημαίνει και Σοφία, Συ που ο Ναός σου είναι ένα αιώνιο μάθημα συνείδησης και ειλικρίνειας, φθάνω αργά στων μυστηρίων σου το κατώφλι, στον βωμό σου προσκομίζω τύψεις πολλές. Για να τον βρω μου χρειάστηκαν να κάνω έρευνες ατέλειωτες. Τη μύηση που μεταβίβαζες στον Αθηναίο όπως γεννιόταν μ’ ένα χαμόγελο, εγώ την κατέκτησα με σκέψεις πολλές, με κόπο και με προσπάθειες μακρόχρονες

Γεννήθηκα, ω θεά με τα γαλανά μάτια, από γονείς βάρβαρους. Απ’ τους καλούς και ενάρετους Χιμμερίους, που κατοικούν στις όχθες μιας θάλασσας σκοτεινής, που βράχια τις περικλείνουν και οι τρικυμίες πάντα τις κτυπούν. Γνωρίζουν μόλις τον ήλιο.

Οι προσωνυμίες της θεάς Αθηνάς

Η Αθηνά είναι η πολυσχιδέστερη θεότητα του Ελληνικού Πάνθεου, συνειλημμένη από τη θεά Μήτη, τη θεοποίηση της σοφίας κα» της νοημοσύνης γενικότερα, κατά τη συνεύρεση της με το Δία. Ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων όμως, έχοντας χρησμό πως το επόμενο παιδί της Μήτης θα γινόταν δυνατότερο από τον πατέρα του, κατάπιε τη Μήτη, κατά τη συνήθη θεϊκή συνήθεια για εξουδετέρωση κάποιου άλλου αθάνατου. Έτσι η Αθηνά, κυοφορημένη από τον ίδιο το Δία και μέσα στο κεφάλι του, βγήκε από αυτό πάνοπλη, και είναι θεά της σοφίας και της δικαιοσύνης.

Οι αρχαιοι Έλληνες δεν ήταν ειδωλολάτρες αλλά ιδεολάτρες!

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, στο «Μετά τα Φυσικά, 1049a.26, 1029a.20, 1036a.23», η αρχική κοσμική ύλη είναι αγέννητος, άφθαρτος, αόριστος, άγνωστος καθ’ αυτήν, νεκρά, άμορφος και έξωθεν κινούμενη. Τα τέσσερα αρχικά κοσμικά στοιχεία των φιλοσόφων της κοσμολογικής περιόδου, και δη του Εμπεδοκλέους, είναι οι εκδηλώσεις της αρχικής κοσμικής ουσίας.

Σχέσεις μεταξύ των 7 σωμάτων και των 3 κόσμων των αρχαίων ελλήνων

1) Φαντάσου πως βρίσκεσαι καθισμένος στον αναπαυτικό καναπέ σου , μετά από μια εξοντωτική μέρα δουλειάς, με πολλά απρόοπτα και δυσκολίες. Θέλεις όσο τίποτε άλλο να ξεκουραστείς. Χτυπάει το τηλέφωνο και η γυναίκα η ο άντρας που ονειρευόσουν , χωρίς ελπίδα, σου ζητάει να βγείτε. Για λίγο ξεχνάς το κουρασμένο σώμα, και βρίσκεσαι σε μια συναισθηματική δίνη, θυμάσαι πως είσαι ερωτευμένος και μόνο αυτό έχει σημασία. Μέχρι να έρθει η στιγμή να σηκωθείς από τον καναπέ. Τότε επιστρέφει η κούραση , δεν είναι όμως το μόνο που σε επηρεάζει. Από τη μία αυτό από την άλλη τα συναισθήματα. Για μια στιγμή έστω, δεν είσαι ταυτισμένος με κανένα από τα 2, αλλά μετέωρος, αναποφάσιστος, ανάμεσά τους., και λες «εγώ, προτιμώ...» το ένα ...ή το άλλο.

Μαντεία και Προφητεία στην Αρχαία Ελλάδα

Από την αρχαιότητα είναι γνωστή η επιθυμία του ανθρώπου να γνωρίσει το μέλλον, συνυφασμένη με μία εσωτερική του ανάγκηνα προσεγγίσει την αιωνιότητα, σπάζοντας το φράγμα του χρόνου, το τεκμήριο της πεπερασμένης ύπαρξής του.

Η επιθυμία αυτή ήταν συνυφασμένη με την καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων και αυτό το διαπιστώνουμε από τα πολυάριθμα μαντεία που εμφανίστηκαν κατά την αρχαιότητα στον ελληνικό χώρο, καθώς και από ιστορίες που καταμαρτυρούν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων εκείνης της εποχής για τις προφητείες.

Ανάσταση, η εορτή της Άνοιξης

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του συγγραφέως Βλάση Γ. Ρασσιά σε αθηναϊκή αίθουσα διαλέξεων, στις 18.4.97. Εμπεριέχεται ως «Παράρτημα» στο βιβλίο του «Εορτές και Ιεροπραξίες των Ελλήνων»
Εκτός από τις θεότητες που στην εξωτερική πολυθεϊστική λατρεία αποκαλούνται «ηλιακές» και «σεληνιακές» εξ αιτίας της ενσωμάτωσης μέσα στην υπόστασή τους φυσικών ενεργειών των δύο αρχέγονων θεών Ηλίου και Σελήνης, στην εσωτερική παράδοση των Εθνικών συναντάμε και άλλες, που κατατάσσονται στις δυό αυτές κατηγορίες, όχι με την πιο πάνω λογική, αλλά με κριτήριο κάποιες αιώνιες πνευματικές αρχές που αυτές «διδάσκουν» ή «αντιπροσωπεύουν». Υπό αυτή την έννοια, μιλάμε για «σεληνιακές» και «ηλιακές» θεότητες όταν αυτές:

Περί των Ορφικών Ύμνων ο λόγος....

Οι 87 Ορφικοί Ύμνοι, καθώς και η ευχή προς Μουσαίον είναι θρησκευτικά άσματα που ανήκουν στην Λυρική ποίηση. Το ότι σε αρκετούς από αυτούς περιλαμβάνεται το στοιχείο της αφήγησης για τους Θεούς, τους προσδίδει ενίοτε έναν επικό χαρακτήρα. Η χρονολόγηση τους αποτελεί χρόνιο σημείο διαφωνιών και τριβής μεταξύ των ειδικών της επιστημονικής κοινότητας. Κάποιοι υποστηρίζουν πως πρόκειται για κείμενα παλαιότερα και από τα Ομηρικά, ενώ άλλοι τα τοποθετούν σε μεταγενέστερα χρόνια θεωρώντας τα έργα της σχολής των Νεοπλατωνικών.

Τα Μυστήρια στην αρχαία Κρήτη

Πέντε και περισσότερο χιλιάδες χρόνια, λοιπόν, πριν την σημερινή εποχή υπήρχε στην Κρήτη μια μορφή θρησκείας, μια λατρεία θεοτήτων της Φύσεως, πνευματικού επιπέδου ανώτερη φυσιολατρία. Οι κάτοικοι της Κρήτης ήταν από τους πρώτους που απέδωσαν στο θείο, σεβασμό και στα Μυστήρια. Μυστήρια, στα οποία γινόταν χρήση σημείων και συμβόλων και σε αυτά γίνονταν δεκτοί άνδρες και γυναίκες, που τελούσαν, στους μικρούς τότε σε μέγεθος ναούς τους, τις ιερουργίες και τις μυήσεις τους.

ΘΕΑ ΗΡΑ

Η Ήρα ειναι η προστάτιδα των γυναικών. Τις προστατεύει ως κόρες, αρραβωνιαστικές, συζύγους. Δεν τις εγκαταλείπει ούτε μια στιγμή και τις παρακολουθεί σ’ όλες τις λεπτομέρειες της φυσιολογικής ζωής. Γι’ αυτό και θεωρήθηκε ότι είχε κόρη την Ειλείθυια, την προστάτιδα των τοκετών, και μάλιστα συχνά συγχέεται με την ίδια της την κόρη αυτή. Και διηγούνται πως ο Σωκράτης ορκιζότανε στο όνομα της Ήρας, επειδή η μητέρα του ήταν μαμή.

Καρναβάλι, η αρχαιότερη ελληνική εορτή.

Ως γνωστόν η γονιμότητα αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους της λατρευτικής πρακτικής στα πλαίσια της  Ελληνικής Θρησκείας. Η γονιμότητα της Φύσης, για την ικανοποίηση των αναγκών του καρποσυλλέκτη, του κυνηγού και του αλιέα, η γονιμότητα των αγρών, για την ανταμοιβή του μόχθου του καλλιεργητή, η γονιμότητα των κοπαδιών, για τη διατήρηση και την αύξηση του ζωντανού πλούτου του κτηνοτρόφου, η γονιμότητα τέλος των ανθρώπων, για την αύξηση και την διαιώνιση των κοινωνιών.

Ύμνος Τύχης

(θυμίαμα λίβανον)


Δεύρο, Τύχη: καλέω σ', αγαθών κράντειραν, επευχαίς,

μειλιχίαν, ενοδίτιν, επ' ευόλβοις κτεάτεσσιν,

''Αρτεμιν ηγεμόνην, μεγαλώνυμον, Ευβουλήος

αίματος εκγεγαώσαν, απρό<ς>μαχον εύχος έχουσαν,

τυμβιδίαν, πολύπλαγκτον, αοίδιμον ανθρώποισιν.

εν σοί γάρ βίοτος θνητών παμποίκιλός εστιν:

οίς μέν γάρ τεύχεις κτεάνων πλήθος πολύολβον,

οίς δέ κακήν πενίην θυμώι χόλον ορμαίνουσα.

αλλά, θεά, λίτομαί σε μολείν βίωι ευμενέουσαν,

όλβοισι πλήθουσαν επ' ευόλβοις κτεάτεσσιν.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Εδώ ώ Τύχη, σε προσκαλώ, εσέ την αγαθήν κυβερνήτισσα, για

να ευχηθούμε, εις εσέ την μαλακήν, την διαμένουσαν εις τας