Ύμνος κοινός εις Θεούς

Εισακούστε με, θεοί που κρατάτε τα πηδάλια της ιερής σοφίας και, ανάβοντας πυρ στις ψυχές των μερόπων ανθρώπων, τις κάνετε να αφήσουν τη σκοτεινή κρυψώνα και, αφού καθαρθούν μέσω των άρρητων τελετών των ύμνων, τις έλκετε προς τους αθανάτους. Εισακούστε με, μεγάλοι σωτήρες, διαλύστε την ομίχλη και χαρίστε μου αγνό φως από τα ιερά βιβλία, προκειμένου να αναγνωρίζω καλά άμβροτο θεό και άνθρωπο. Και κανείς κακοποιός δαίμονας να μη με κρατάει μακριά από τους μακάριους, μέσα στα ποτάμια της λήθης, και καμία παγερή Ποινή να μην κρατήσει με τα δεσμά του βίου την ψυχή μου που έχει πέσει μέσα στα κύματα της παγερής γένεσης αλλά δεν θέλει για πολύ καιρό να περιπλανιέται.

ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ του Ερνέστου Ρενάν

Ω! Ευγένεια! Ω ομορφιά απλή και αληθινή! Θεά που η λατρεία σου σημαίνει και Σοφία, Συ που ο Ναός σου είναι ένα αιώνιο μάθημα συνείδησης και ειλικρίνειας, φθάνω αργά στων μυστηρίων σου το κατώφλι, στον βωμό σου προσκομίζω τύψεις πολλές. Για να τον βρω μου χρειάστηκαν να κάνω έρευνες ατέλειωτες. Τη μύηση που μεταβίβαζες στον Αθηναίο όπως γεννιόταν μ’ ένα χαμόγελο, εγώ την κατέκτησα με σκέψεις πολλές, με κόπο και με προσπάθειες μακρόχρονες

Γεννήθηκα, ω θεά με τα γαλανά μάτια, από γονείς βάρβαρους. Απ’ τους καλούς και ενάρετους Χιμμερίους, που κατοικούν στις όχθες μιας θάλασσας σκοτεινής, που βράχια τις περικλείνουν και οι τρικυμίες πάντα τις κτυπούν. Γνωρίζουν μόλις τον ήλιο.

ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ

Ω! Ευγένεια! Ω ομορφιά απλή και αληθινή! Θεά που η λατρεία σου σημαίνει και Σοφία, Συ που ο Ναός σου είναι ένα αιώνιο μάθημα συνείδησης και ειλικρίνειας, φθάνω αργά στων μυστηρίων σου το κατώφλι, στον βωμό σου προσκομίζω τύψεις πολλές. Για να τον βρω μου χρειάστηκαν να κάνω έρευνες ατέλειωτες. Τη μύηση που μεταβίβαζες στον Αθηναίο όπως γεννιόταν μ’ ένα χαμόγελο, εγώ την κατέκτησα με σκέψεις πολλές, με κόπο και με προσπάθειες μακρόχρονες.

Περί των Ορφικών Ύμνων ο λόγος....

Οι 87 Ορφικοί Ύμνοι, καθώς και η ευχή προς Μουσαίον είναι θρησκευτικά άσματα που ανήκουν στην Λυρική ποίηση. Το ότι σε αρκετούς από αυτούς περιλαμβάνεται το στοιχείο της αφήγησης για τους Θεούς, τους προσδίδει ενίοτε έναν επικό χαρακτήρα. Η χρονολόγηση τους αποτελεί χρόνιο σημείο διαφωνιών και τριβής μεταξύ των ειδικών της επιστημονικής κοινότητας. Κάποιοι υποστηρίζουν πως πρόκειται για κείμενα παλαιότερα και από τα Ομηρικά, ενώ άλλοι τα τοποθετούν σε μεταγενέστερα χρόνια θεωρώντας τα έργα της σχολής των Νεοπλατωνικών.

Ύμνος Τύχης

(θυμίαμα λίβανον)


Δεύρο, Τύχη: καλέω σ', αγαθών κράντειραν, επευχαίς,

μειλιχίαν, ενοδίτιν, επ' ευόλβοις κτεάτεσσιν,

''Αρτεμιν ηγεμόνην, μεγαλώνυμον, Ευβουλήος

αίματος εκγεγαώσαν, απρό<ς>μαχον εύχος έχουσαν,

τυμβιδίαν, πολύπλαγκτον, αοίδιμον ανθρώποισιν.

εν σοί γάρ βίοτος θνητών παμποίκιλός εστιν:

οίς μέν γάρ τεύχεις κτεάνων πλήθος πολύολβον,

οίς δέ κακήν πενίην θυμώι χόλον ορμαίνουσα.

αλλά, θεά, λίτομαί σε μολείν βίωι ευμενέουσαν,

όλβοισι πλήθουσαν επ' ευόλβοις κτεάτεσσιν.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Εδώ ώ Τύχη, σε προσκαλώ, εσέ την αγαθήν κυβερνήτισσα, για

να ευχηθούμε, εις εσέ την μαλακήν, την διαμένουσαν εις τας