₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪ЭЄ₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

H συνεισφορά της ελληνικής γλώσσας στην αγγλική.




Τη συνεισφορά της ελληνικής γλώσσας στην αγγλική εξετάζει το πρωτότυπο λεξικό «It’ all greek indeed» του Βασίλη Θεοδώρου, μια νέα έκδοση του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. Το ενδιαφέρον είναι ότι στον τόμο καταγράφονται και ορισμένες αγγλικές λέξεις που εκ πρώτης όψεως δύσκολα αποκαλύπτουν την ελληνική «καταγωγή» τους. Θα περίμενε κανείς ότι ένα τέτοιο έργο θα το υπέγραφε κάποιος γλωσσολόγος-φιλόλογος.

ιερός συμβολισμός του Λ.


ΛΑΜΔΑ - Tο έβδομο σύμφωνο στο Ελληνικό αλφάβητο και χαρακτηρίζεται υγρό ημίφωνο. Αν λοιπόν είναι ιερός αριθμός το επτά (σεπτά) τότε είναι πολύ πιθανό και το γράμμα να έχει μια κρυμμένη ιερότητα στην δομή του.
Σχηματικά το Λ μοιάζει να απεικονίζει, την εκπομπή από ένα συγκεκριμένο σημείο, που καταλήγει σε μία συγκεκριμένη και ορισμένη περιοχή.
Ετυμολογικά η ονομασία ΛΑ+Μ+ΔΑ, αν αναλυθεί οδηγεί σε ένα απλό συμπέρασμα, το οποίο όπως όλα τα απλά πράγματα πιθανόν να κρύβει μια μεγάλη αλήθεια.

Περιπέτειες του Ελληνικού Αλφαβήτου και της Ελληνικής Αριθμήσεως

Αναδημοσίευση από το περιοδικό Διιπετές
Οι πολυάριθμες ποικιλίες που παρουσιάζονται στο ελληνικό αλβάφητο, ποικιλίες που έχουμε στη διάθεσή μας από την μελέτη της επιγραφικής, μπορούν να χωρισθούν σε δύο θεμελιώδεις τύπους:
Τον ανατολικό ή ιωνικό (ο τύπος αυτός κυριαρχεί σε Μικρά Ασία, Μέγαρα Κόρινθο και Άργος) και τον δυτικό ή χαλκιδικό (ο τύπος αυτός κυριαρχεί στην Πελοπόννησο -εκτός από την Κόρινθο και το Άργος- και στις ελληνικές αποικίες της Ιταλίας και της Σικελίας.

Η μητέρα όλων των γλωσσών


«Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι 'εξόδευσαν', για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την 'βαπτίσουν' με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη ».


Παράδειγμα:

CAN=κάνω

CALL=Καλώ

DIFFERENCE= διφορά, διαφορά

AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ''θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ''.


AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου β291-301), ημέν. Η εξέλιξη του ημέν είναι το σημερινό αμέ!
BANK = λατινικά pango από το παγιώ, πήγνυμι. Οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα 'τραπέζια' (πάγκους) της αγοράς.
BAR = λατινικά: barra από το μάρα = εργαλείο σιδηρουργού.
BOSS = από το πόσσις = ο αφέντης του σπιτιού.
BRAVO = λατινικό, από το βραβείο.
BROTHER = λατινικά frater από το φράτωρ.
CARE = από το καρέζω.
COLONIE από το κολώνεια = αποικιακή πόλη.
DAY = Οι Κρητικοί έλεγαν την ημέρα 'δία'. Και: ευδιάθετος = είναι σε καλή μέρα.
DISASTER = από το δυσοίωνος + αστήρ
DOLLAR = από το τάλλαρον = καλάθι που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές. π.χ. «δώσε μου 5 τάλλαρα σιτάρι». Παράγωγο είναι το τάλληρο, αλλά και το τελλάρo!
DOUBLE = από το διπλούς - διπλός.
EXIST = λατινικά ex+sisto από το έξ+ίστημι= εξέχω, προέχω.
EXIT = από το έξιτε = εξέλθετε
EYES = από το φάεα = μάτια.
FATHER = από το πάτερ (πατήρ).
FLOWER = λατινικά flos από το φλόος.
FRAPPER = από το φραγκικό hrappan που προέρχεται από το (F)ραπίζω = κτυπώ ( F= δίγαμμα).
GLAMO UR = λατινικό gramo ur από το γραμμάριο. Οι μάγοι παρασκεύαζαν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια και επειδή η όλη διαδικασία ήταν γοητευτική και με κύρος, το gramou r - glamou r, πήρε την σημερινή έννοια.
HEART, CORE = από το κέαρ = καρδιά.
HUMOR = από το χυμόρ = χυμός (Στην ευβοϊκή διάλεκτο, όπως αναφέρεται και στον Κρατύλο του Πλάτωνος, το τελικό ' ς' προφέρεται ως 'ρ'. Π.χ. σκληρότηρ αντί σκληρότης).
I = από το εγώ ή ίω, όπως είναι στην βοιωτική διάλεκτο.
ILLUSION = από το λίζει = παίζει.
ΙS = από το είς.
KARAT = εκ του κεράτιον, (μικρό κέρας για τη στάθμιση βάρους).
KISS ME = εκ του κύσον με = φίλησέ με (...είπε ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη).
LORD = εκ του λάρς. Οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης. Όπως: Λαέρτης - πατέρας του Οδυσσέα).
LOVE = λατινικό: love από το 'λάFω'. Το δίγαμμα (F) γίνεται 'αυ' και ' λάF ω' σημαίνει ''θέλω πολύ''.
MARMELADE = λατινικά melimelum από το μελίμηλον = κυδώνι.
MATRIX = από το μήτρα.
MATURITY = λατινικά: maturus από το μαδαρός= υγρός.
MAXIMUM = λατινικά: maximum από το μέγιστος.
MAYONNAISE = από την πόλη Mayon, που πήρε το όνομά της από το Μάχων = ελληνικό όνομα και αδελφός του Αννίβα.
ME = από το με.
MEDICINE = λατινικά :medeor από το μέδομαι, μήδομαι = σκέπτομαι, πράττω επιδέξια. Και μέδω = φροντίζω, μεδέων = προστάτης.
MENACE = από το μήνις.
MENTOR = από το μέντωρ.
MINE = από το Μινώαι (= λιμάνια του Μίνωα, όπου γινόταν εμπόριο μεταλλευμάτων. «Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι». (Διοδ.Σικελ.Ε'84,2).
MINOR = λατινικά: minor από το μινύς = μικρός. Στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον, ένα μικρό κείμενο στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Παράγωγο το... menu!
MODEL = από το μήδος= σχέδιο (η ίδια ρίζα με τη μόδα (= moda).
MOKE = από το μώκος = αυτός που χλευάζει.
MONEY = λατινικό: moneta από το μονία = μόνη επωνυμία της Θεάς Ήρας: Ηραμονία. Στο προαύλιο του ναού της Θεάς στη Ρώμη ήταν το νομισματοκοπείο και τα νομίσματα έφεραν την παράστασή της, (monetae).
MOTHER = από το μάτηρ, μήτηρ.
MOVE = από το ομηρικό αμείβου = κουνήσου!
MOW = από το αμάω = θερίζω.
NIGHT = από το νύχτα.
NO = λατινικό: non, ne εκ του εκ του νη: αρνητικό μόριο ( ''νέ τρώει, νέ πίνει''), ή (νηπενθής = απενθής, νηνεμία = έλλειψη ανέμου.
PAUSE = από το παύση.
RESISTANCE = από το ρά + ίστημι.
RESTAURANT = από το ρά + ίσταμαι = έφαγα και στηλώθηκα.
RESTORATION = λατινικά restauro από το ρά+ίστημι, όπου το ρά δείχνει συνάρτηση, ακολουθία, π.χ . ρά-θυμος, και ίστημι = στήνομαι.
SERPENT = λατινικά serpo από το έρπω (ερπετό). H δασεία ( ') προφέρεται ως σ = σερπετό.
SEX = από το έξις. Η λέξη δασύνεται και η δασεία μετατρέπεται σε σίγμα και = s + έξις.
SIMPLE = από το απλούς (η λέξη δασύνεται).
SPACE = από το σπίζω = εκτείνω διαρκώς.
SPONSOR από το σπένδω = προσφέρω (σπονδή).
TRANSFER από το τρύω (διαπερνώ) + φέρω. Transatlantic = διαπερνώ τον Ατλαντικό.
TURBO = από το τύρβη = κυκλική ταραχώδης κίνηση.
YES = από το γέ = βεβαίως.
WATER = από το Ύδωρ (νερό), με το δ να μετατρέπεται σε τ .

Ελληνικό αλφάβητο εν χρήσει το 6000 π.Χ.


Ένα άρθρο του Παν।Κουβαλάκη στο περιοδικό "Δαυλός" Το κεραμικό του 5500-6000 πΧ, που βρέθηκε στη νησίδα Γιούρα των Βορείων Σποράδων και φέρει αλφαβητική Ελληνική γραφή, όπου διακρίνονται, σχεδόν όμοια με τα γράμματα των κλασσικών Ελληνικών αλφαβήτων, τα στοιχεία Α, Υ, Δ। Το εύρημα αυτό αποδεικνύει, ότι το ελληνικό αλφάβητο είναι παλαιότερο των Ελληνικών Γραμμικών Γραφών. Επίσης καταρρίπτεται με συντριπτικό τρόπο και οριστικά η ψευδής θεωρία, ότι οι Έλληνες πήραν το αλφάβητο από τους Φοίνικες, οι οποίοι εμφανίσθηκαν στην ιστορία γύρω στο 1150 πΧ, δηλαδή 4500-5000 χρόνια μετά την δημιουργία του ενεπίγραφου κεραμικού των Γιούρων. Μετά την ανακάλυψη της ξύλινης πινακίδος στο Δισπηλιό της Καστοριάς (χρονολογήθηκε ως γνωστόν στο 5300 π.Χ.) μια νέα εντυπωσιακή ανακάλυψη έρχεται στο φως, που αφορά και αυτή την "προϊστορική" γραφή του Ελλαδικού χώρου. Στην ερημονησίδα Γιούρα των Βορείων Σποράδων (20 μίλια πλησίον της Αλονήσου) στο "Σπήλαιο του Κύκλωπος" ανεσκάφησαν κεραμικά θραύσματα (όστρακα) "γραπτών" αγγείων, στην επιφάνεια των οποίων έχουν χαραχθεί σύμβολα πανομοιότυπα με γράμματα του κλασσικού ελληνικού αλφαβήτου. Τα όστρακα αυτά χρονολογούνται μεταξύ του 6000-5500 πΧ Η ανασκαφή στο εν λόγω σπήλαιο διεξάγεται από τον αρχαιολόγο Αδαμάντιο Σαμψών από το 1992 και σύμφωνα με τον ίδιο: "εκτός από την κεραμική της Νεώτερης Νεολιθικής βρέθηκαν θραύσματα εξαιρετικής ποιότητας γραπτών αγγείων, που χρονολογούνται στο τέλος της Αρχαιότερης Νεολιθικής και στην αρχή της Μέσης Νεολιθικής. Η χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα έδωσε για την αρχή του ακεραμικού στρώματος ηλικία 6445-6375 πΧ, ενώ για τα στρώματα της Μέσης και της Ανώτερης Νεολιθικής (στις οποίες εντάσσονται και τα γραπτά αγγεία) έχουμε ηλικίες 6025-5955 πΧ (Αδ.Σαμψών, "Ο Νεολιθικός Πολιτισμός στην Ελλάδα", Ίδρυμα Γουλανδρή, 1996). Στην παραπάνω μελέτη του ο κ.Σαμψών δεν κάνει άλλη ιδαίτερη αναφορά στα τεράστιας σημασίας ανακαλυφθέντα γραπτά αγγεία των Γιούρων, αλλά περιορίζεται στην περιγραφή των αλιευτικών δραστηριοτήτων κατά την νεολιθική εποχή στην περιοχή των Σποράδων. Στο εποπτικό υλικό, που παραθέτει, περιλαμβάνονται φωτογραφίες άλλων ευρημάτων από την εν λόγω ανασκαφή (αγκίστρια, ειδώλια, διακοσμημένα αγγεία κλπ), χωρίς να δημοσιεύονται φωτογραφίες των γραπτών οστράκων. Η φωτογραφία ενός εκ των γραπτών οστράκων ήλθε στη δημοσιότητα από την εφημερίδα "Αδέσμευτος Τύπος" (παρουσίαση του Ν.Νικητίδη, 13 Φεβρουαρίου 1997) σε σχετικό δημοσίευμα με τίτλο: "Ελληνική η αρχαιότερη γραφή". Στην επιφάνεια του οστράκου διακρίνονται ευκρινώς τα γράμματα (κατά σειρά) Α, Υ, Δ, που συνθέτουν την ρίζα της λέξεως "ΑΥΔΗ" (ομιλία, φωνή), που συναντάται πρώτη φορά στην "Θεογονία" αλλά και στην "Ιλιάδα". Στο ίδιο δημοσίευμα ο Α.Σαμψών φέρεται να επιβεβαιώνει, ότι "πρόκειται για σύμβολα γραφής και αποτελούν μια συνειδητή ενέργεια του κεραμέα" και επιφυλάσσεται να δώσει την συνολική αξιολόγηση των ευρημάτων σε μελλοντική επιστημονική ανακοίνωση. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ένα μικρό τμήμα του εν λόγω σπηλαίου έχει μέχρι σήμερα ανασκαφεί, γι' αυτό πιθανότητα στο άμεσο μέλλον θα ανακαλυφθούν και τα υπόλοιπα θραύσματα των γραπτών αγγείων, οπότε και θα είναι δυνατή μια οριστική αξιολόγηση του πανάρχαιου αυτού τύπου γραφής, που φαίνεται να μην διαφέρει από τον κλασσικό και σύγχρονο τύπο. Αυτά τα τεράστιας σπουδαιότητας ευρήματα δικαιώνουν την ιστορική και γλωσσολογική θέση της ταυτόχρονης γένεσης και εξέλιξης της Ελληνικής Γλώσσας και της Ελληνικής Γραφής (Αλφαβήτου). Και καθίστανται ανάξια πλέον λόγου και σοβαρότητος τα περί Φοινίκων και Ανατολής για την Ιστορία του Πολιτισμού.



Ο κώδικας του Ελληνικού αλφαβήτου

Α αρχική δύναμη του στοιχείου


Β ενέργεια επί του στερεού

Γ γήινο

Δ δύναμη που δομεί

Ε οριζόντια πορεία

Ζ ζωή

Η διπλή ακτινοβολία ενέργειας

Θ θέαση, θεός

Ι ακτινοβολία ενέργειας

Κ τα κάτω

Λ φωτισμός (ουρ) &υγρό (χοϊκά)

Μ ορατή φύση



Ν νους (ουρ) & νερά (χοϊκά)

Ξ =ΚΣ η κάσα, σώματα με μοριακή δομή

Ο κλεισμένο σε χώρο

Π πάτριο, πυρ, πνοή

Ρ υπέρτατο φωτισμό (ουρ), ροή (χοϊκά)

Σ εσωτερικά στοιχεία

Τ στερεό

Υ συσσωρευμένη δύναμη

Φ φως

Χ χοϊκά στοιχεία

Ψ =ΠΣ πυρ σε θέα εσωτερική

Ω στον πλανήτη γη



παραδείγματα



ΛΕΞΗ = Λ(Φωτισμός) + Ξ(ΚΣ κάσα), άρα λέξη= σκεύος φωτός = κάτι που εμπεριέχει ένα μήνυμα

ΥΠΝΟΣ= συσσωρευμένη δύναμη πνοής του Νου (ο ύπνος αναζωογονεί)

ΔΙΑΣ= αυτό που είναι δύναμη και την ακτινοβολεί

ΕΛΛΗΝ= Πεφωτισμένος νους

ΕΛΛΑΣ= πεφωτιζομένη έκταση (ΕΛ+ΛΑΑΣ)

ΠΙΕΡΙΑ= ο χώρος που δια του πυρός ακτινοβολεί

ΑΧΙΛΛΕΥΣ= ΑΧ Ι+ ΙΛΛΕΥΣ ο πατήρ όλων των ελλήνων

ΑΧΙ= δηλωτικό των αχαιών

ΙΛΛΕΥΣ= αυτός που κατήλθε και είναι φωτισμένος

ΙΚΩ= κάθοδος από πάνω προς τα κάτω= έρχομαι

ΗΚΩ= διπλή κάθοδος από πάνω προς τα κάτω= έφτασα

ΕΤΟΣ

ΣΙΤΕΣ= το υπόλοιπο έτος που δεν έχει έλθει ως τώρα

ΤΙΤΕΣ= το έτος που συσσωρεύτηκε, παρήλθε (εφέτος)

ΜΥΘΟΣ ΔΑΝΑΗΣ : το παιδί της Δανάης θα σκοτώσει τον παππού του Ακρίσιο,

η Δανάη γέννησε τον Περσέα, ο Δίας μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή.

ΔΑΝΑΗ= δύναμη νωός