Ελληνική Εθνική θρησκεία (Ε.Ε.Θ): Σύλλογος Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ

Ο πρωτος συγχρονος Ελληνικος Ναος στην Κυπρο.

Βοηθείστε στην ανέγερση του πρώτου σύγχρονου Ελληνικού ναού στην Κύπρο. Με μια μικρή συνεισφορά μπορείτε να μας βοηθήσετε να καλύψουμε ένα μεγάλο μέρος των εξόδων.

Ευτυχισμένος είναι αυτός που δεν αμελεί κανένα κοινό καλό
στο γένος του· αυτός που γνωρίζει περισσότερο ότι και οι θεοί
φροντίζουν για το κοινό καλό και που δεν το καταπροδίδει.
ευτυχισμένος είναι αυτός που αποδίδει ευγνωμοσύνη στους θεούς.

ύμνος στην Αθηνά

Αθηνά βασίλισσα, που έχεις είδος χωρίς καθόλου ύλη,προΐστασαι και ηγείσαι η ίδια και εδημιούργησες αυτά(τα δύα) μετά από τον βασιλέα όλου του κόσμου, τον Ποσειδώνα,ο οποίος υπερέχει από εσένα σε όλο το είδος·Εσύ, που είσαι αιτία κάθε κινήσεως που γίνεται με ώθησικαι γίνονται τα παράξενα γιατί καθένα εσύ το εξωθείς·αλλά και από εμάς (να απομακρύνης αυτά)αν και κάθε φορά κάνωμε κάποιο σφάλμα από την ανοησία μας,ώ, θεά, ξυπνώντας με τον νου την ψυχή μας όταν πρέπει.

ύμνος στην Θεα Άρτεμι

Βασίλισσα Άρτεμι, που ηγείσαι στην ολη φύσι και την προστατεύεις· αφού παρέλαβες ενιαίο σύμπαν έπειτα στο τέλος με διαφόρους άλλους τρόπους το ξεχωρίζεις σε περισσότερα είδη και από τα είδη κάνεις το καθένα και από το όλο πάλι τα μέρη· και τους συνδέσμους· εσύ δίδεις στις ψυχές σωφροσύνη και δύναμι να διακρίνουν τα χειρότερα και στα σώματα δύναμι και ακεραιότητα. Αλλά, ώ, εσύ, σεβαστή,ανόρθωσε τη ζωή μας που έχει πέσει πολλές φορές δίδοντας κάθε τρόπο αποφυγής των αισχρών.,,

ύμνος σε όλους τους θεούς

Ώ, όλοι οι θεοί, που είσθε μετά τον εξαίρετο αγαθό Δία,όλοι σεις είσθε τελείως άμεμπτοι και χωρίς ελάττωμα από εσάς κορυφαίος αρχηγός, από τον Δία, είναι ο Ποσειδών εσείς που είσθε υπερουράνιοι και εσείς μέσα στον ουρανό,όλοι λαμπροί και σας υμνούμε εμείς που έχομε φύσι συγγενική με εσάς τελευταίο. Ώ μακάριοι και εσείς, δώστέ μας από τα δικά σας,αλλά και σε εμάς δίδοντας τα καλά και αγαθά, όσοι δεν είμαστε πάντοτε αμελείς στην ζωή, είθε πάντοτε να μας ανορθώνετε.

Τα Δελφικά παραγγέλματα

Έπου θεώ (Ακολούθα τον θεό)

Νόμω πείθου ( Να πειθαρχείς στο Νόμο)

Θεούς σέβου (Να σέβεσαι τους θεούς)

Γονείς αίδου (Να σέβεσαι τους γονείς σου)

Ηττώ υπέρ δικαίου (Να καταβάλεσαι για το δίκαιο)

Γνώθι μαθών (Γνώρισε αφού μάθεις)

Ακούσας νόει (Κατανόησε αφού ακούσεις)

Σαυτόν ίσθι (Γνώρισε τον εαυτό σου)

Εστίαν τίμα (Να τιμάς την εστία σου)

Άρχε σεαυτού (Να κυριαρχείς τον εαυτό σου)

Φίλους βοήθε (Να βοηθάς τους φίλους)

Θυμού κράτε (Να συγκρατείς το θυμό σου)

Όρκω μη χρω (Να μην ορκίζεσαι)

Φιλίαν αγάπα (Να αγαπάς τη φιλία)

Παιδείας αντέχου (Να προσηλώνεσαι στην εκπαίδευσή σου)

Σοφίαν ζήτει (Να αναζητάς τη σοφία)

Ψέγε μηδένα (Να μην κατηγορείς κανένα)

Επαίνει αρετήν (Να επαινείς την αρετή)

Πράττε δίκαια (Να πράττεις δίκαια)

Φίλοις ευνόει (Να ευνοείς τους φίλους)

Εχθρούς αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από τους εχθρούς)

Ευγένειαν άσκει (Να είσαι ευγενής)

Κακίας απέχου (Να απέχεις από την κακία)

Εύφημος ίσθι (Να έχεις καλή φήμη)

Άκουε πάντα (Να ακούς τα πάντα)

Μηδέν άγαν (Να μην υπερβάλλεις)

Χρόνου φείδου (Να μη σπαταλάς το χρόνο)

Ύβριν μίσει (Να μισείς την ύβρη)

Ικέτας αίδου (Να σέβεσαι τους ικέτες)

Υιούς παίδευε ( Να εκπαιδεύεις τους γιους σου)

Έχων χαρίζου (Όταν έχεις, να χαρίζεις)

Δόλον φοβού (Να φοβάσαι το δόλο)

Ευλόγει πάντας (Να λες καλά λόγια για όλους)

Φιλόσοφος γίνου (Να γίνεις φιλόσοφος)

Όσια κρίνε (Να κρίνεις τα όσια)

Γνους πράττε (Να πράττεις με επίγνωση)

Φόνου απέχου ( Να μη φονεύεις)

Σοφοίς χρω (Να συναναστρέφεσαι με σοφούς)

Ήθος δοκίμαζε (Να επιδοκιμάζεις το ήθος)

Υφορώ μηδένα (Να μην είσαι καχύποπτος)

Τέχνη χρω (Να ασκείς την Τέχνη)

Ευεργεσίας τίμα (Να τιμάς τις ευεργεσίες)

Φθόνει μηδενί (Να μη φθονείς κανένα)

Ελπίδα αίνει ( Να δοξάζεις την ελπίδα)

Διαβολήν μίσει (Να μισείς τη διαβολή)

Δικαίως κτω. (Να αποκτάς δίκαια)

Αγαθούς τίμα ( Να τιμάς τους αγαθούς)

Αισχύνην σέβου ( Να σέβεσαι την εντροπή)

Ευτυχίαν εύχου (Να εύχεσαι ευτυχία)

Εργάσου κτητά (Να κοπιάζεις για πράγματα άξια κτήσης)

Έριν μίσει ( Να μισείς την έριδα)

Όνειδος έχθαιρε (Να εχθρεύεσαι τον χλευασμό)

Γλώσσαν ίσχε (Να συγκρατείς τη γλώσσα σου)

Ύβριν αμύνου (Να προφυλάσσεσαι από την ύβρη)

Κρίνε δίκαια (Να κρίνεις δίκαια)

Λέγε ειδώς (Να λες γνωρίζοντας)

Βίας μη έχου (Να μην έχεις βία)

Ομίλει πράως (Να ομιλείς με πραότητα)

Φιλοφρόνει πάσιν (Να είσαι φιλικός με όλους)

Γλώττης άρχε (Να κυριαρχείς τη γλώσσα σου)

Σεαυτόν ευ ποίει (Να ευεργετείς τον εαυτό σου)

Ευπροσήγορος γίνου ( Να είσαι ευπροσήγορος)

Αποκρίνου εν καιρώ ( Να αποκρίνεσαι στον κατάλληλο καιρό)

Πόνει μετά δικαίου (Να κοπιάζεις δίκαια)

Πράττε αμετανοήτως (Να πράττεις με σιγουριά)

Αμαρτάνων μετανόει (Όταν σφάλλεις, να μετανοείς)

Οφθαλμού κράτει (Να κυριαρχείς των οφθαλμών σου)

Βουλεύου χρήσιμα (Να σκέπτεσαι τα χρήσιμα)

Φιλίαν φύλασσε (Να φυλάττεις τη φιλία)

Ευγνώμων γίνου (Να είσαι ευγνώμων)

Ομόνοιαν δίωκε (Να επιδιώκεις την ομόνοια)

Άρρητα μη λέγε ( Να μην λες τα άρρητα)

Έχθρας διάλυε (Να διαλύεις τις έχθρες)

Γήρας προσδέχου ( Να αποδέχεσαι το γήρας)

Επί ρώμη μη καυχώ (Να μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου)

Ευφημίαν άσκει (Να επιδιώκεις καλή φήμη)

Απέχθειαν φεύγε (Να αποφεύγεις την απέχθεια)

Πλούτει δικαίως. (Να πλουτίζεις δίκαια)

Κακίαν μίσει. (Να μισείς την κακία)

Μανθάνων μη κάμνε (Να μην κουράζεσαι να μαθαίνεις)

Ους τρέφεις αγάπα ( Να αγαπάς αυτούς που τρέφεις)

Απόντι μη μάχου (Να μην μάχεσαι αυτόν που είναι απών)

Πρεσβύτερον αιδού (Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους)

Νεώτερον δίδασκε (Να διδάσκεις τους νεότερους)

Πλούτω απόστει (Να αποστασιοποιείσαι από τον πλούτο)

Σεαυτόν αιδού (Να σέβεσαι τον εαυτό σου)

Μη άρχε υβρίζων (Να μην κυριαρχείς με αλαζονεία)

Προγόνους στεφάνου ( Να στεφανώνεις τους προγόνους σου)

Θνήσκε υπέρ πατρίδος (Να πεθάνεις για την πατρίδα σου)

Επί νεκρώ μη γέλα ( Να μην περιγελάς τους νεκρούς)

Ατυχούντι συνάχθου (Να συμπάσχεις με το δυστυχή)

Τύχη μη πίστευε (Να μην πιστεύεις την τύχη)

Τελεύτα άλυπος (Να πεθαίνεις χωρίς λύπη)

Ελληνικα αποφθεγματα

Ηρόδοτος: «Άμα έπος τε και έργον εποίει» ή «Αμ' έπος, αμ' έργον» Το 'πε και το 'κανε
Ανώνυμος: Αβρόχοις ποσί χωρίς κόπο
Ζηνόβιος: Αεί γεωργός εις νέωτα πλούσιος. Ο γεωργός πάντα αναμένεται να γίνει πλούσιος τον επόμενο χρόνο.
Θεόκριτος: Αεργοίς αιέν εορτά. Για αυτούς που δεν εργάζονται κάθε μέρα είναι γιορτή.
Ζηνόβιος: Ακλητί κωμάζουσιν φίλοι ες φίλων. Απρόσκλητοι εφορμούν οι φίλοι στα σπίτια των φίλων.
Ζηνόβιος: Άλλως άδεις. Τραγουδάς δωρεάν (δηλαδή προσπαθείς μάταια).
Μένανδρος: Ανήρ άβουλος εις κενόν μοχθεί τρέχων. Ο απερίσκεπτος μάταια κοπιάζει.
Μένανδρος: Ανήρ δίκαιος πλούτον ουκ έχει ποτέ. Δεν θα πλουτίσει ποτέ αυτός που είναι δίκαιος.

Αριστοτέλης: Άνθρωπος που δεν έχει φίλους ή ειναι θεός ή αγρίμι. Αριστοτέλης: Άπας ό βίος τών ανθρώπων φύσει καί νόμοις διοικείται. Η φύση και οι νόμοι ρυθμίζουν τη ολόκληρη τη ζωή των ανθρώπων.
Ευριπίδης: Απλούς ο μύθος της αληθείας έφυ Με απλά λόγια λέγεται η αλήθεια
Διογένης: Από μεν τα ήμερα τους κόλακες, από δε τα άγρια τους συκοφάντες. Από τα ήμερα ζώα το χειρότερο είναι οι κόλακες ενώ από τα άγρια οι συκοφάντες.
Μένανδρος: Αχάριστος, όστις ευ παθών αμνημονεί Αχάριστος είναι αυτός που ξεχνά ότι έχει ευεργετηθεί
Μένανδρος: Βίον καλόν ζής, άν γυναίκα μή έχεις. Περνάς καλή ζωή μόνο αν μείνεις ανύπαντρος.
Μένανδρος: Γέρων εραστής έσχατη κακή τύχη. Το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι ο γέρος εραστής.
Σοφοκλής: Γήρας διδάσκει πάντα καί χρόνου τριβή. Τα γηρατειά και η τριβή με το χρόνο διδάσκουν τα πάντα.
Χείλων ο Λακεδαιμόνιος: Γήρας τιμάν. Να τιμάς τα γηρατειά.
Σωκράτης: Γηράσκω αεί διδασκόμενος. Σόλων ο Αθηναίος: Γηράσκω αεί διδασκόμενος. Ανάχαρσις ο Σκύθης: Γλώσσης, γαστρός, αιδοίων κράτει. Να είσαι εγκρατής με τη γλώσσα, την όρεξη και τις αισθήσεις σου.
Πυθαγόρας: Δουλεύειν πάθεσι χαλεπώτερον ή τυράννοις. Είναι χειρότερο να είσαι δούλος στα πάθη σου παρά σε τυράννους.
Αίσωπος: Είναι εύκολο να παριστάνεις το γενναίο από απόσταση ασφαλείας. Σωκράτης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Ένα γνωρίζω: ότι δεν γνωρίζω τίποτα.
Ανάχαρσις ο Σκύθης: Ερωτηθείς τί εστιν εν ανθρώποις αγαθόν τε και φαύλον; Έφη, γλώσσα. Όταν ρωτήθηκε τι είναι ταυτόχρονα καλό και κακό στους ανθρώπους; Απάντησε: η γλώσσα.
Πυθαγόρας: Η Αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

Πυθαγόρας: Ισχύς και τείχος και όπλον σοφού η φρόνησις. Λαϊκή παροιμία: Κάλλιο 5 και στο χέρι παρά 10 και καρτέρει Θαλής: Κρατίστην είναι δημοκρατίαν την μήτε πλουσίους άγαν μήτε πένητας έχουσαν πολίτας. Η καλύτερη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πολύ πλούσιος, ούτε πολύ φτωχούς πολίτες.
Πιττακός ο Μυτιληναίος: Μη έριζε γονεύσι, καν δίκαια λέγης. Να μην αντιδικείς με τους γονείς σου ακόμα και αν έχεις δίκιο.
Μένανδρος: Μη σπεύδε πλουτείν, μη ταχύς πένης γένη. Μην βιάζεσαι να πλουτίσεις γιατί μπορεί να γίνεις γρήγορα φτωχός.
Σόλων ο Αθηναίος: Μηδέν άγαν. Τίποτα να μην είναι υπερβολικό.
Ισοκράτης: Να μην κοροϊδέψεις κανέναν για τη συμφορά του, γιατί οι τύχες των ανθρώπων μπορεί να είναι κοινές και το μέλλον είναι αόρατο. Πυθαγόρας: Ο άνθρωπος είναι θνητός με τους φόβους του, και αθάνατος με τις επιθυμίες του.
Παροιμία: Όμοιος ομοίω αεί πελάζει Ανάχαρσις ο Σκύθης: Ονειδιζόμενος υπό Αττικού, ότι Σκύθης εστίν, έφη· Αλλ’ εμοί μεν όνειδος η πατρίς, συ δε τη πατρίδι. Στη μομφή από Αθηναίο ότι ο Ανάχαρσις είναι Σκύθης απάντησε: η δική μου ντροπή μπορεί να είναι η πατρίδα μου, εσύ όμως είσαι ο ίδιος ντροπή για την πατρίδα σου.
Όμηρος: Οπποίον κ´ είπησθα έπος, τοίον κ´ επακούσαις. Τα λόγια που λέμε στους άλλους, τέτοια λόγια θα ακούσουμε και εμείς.
Θαλής: Όσα νεμεσάς τω πλησίω, αυτός μη ποίει. Μην κάνεις ο ίδιος αυτά που μισείς στο διπλανό σου.
Αριστοφάνης: Ουδέν εστί θηρίον γυναικός αμαχώτερον. Δεν υπάρχει θηρίο πιο ακαταμάχητο από τη γυναίκα.
Μένιππος (Λουκιανός): Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος Άγνωστος: ουκ εν το πολλώ το ευ αλλά εν τω ευ το πολύ Αριστοτέλης: Πάντες άνθρωποι του ειδέναι ορέγονται φύσει. Είναι στη φύση του ανθρώπου η επιθυμία για τη γνώση.
Σοφοκλής: Πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει. Πολλά τα δεινά, τίποτα όμως τόσο δεινό όσο ο άνθρωπος.
Πυθαγόρας: Πράξης, δ´ αισχρόν ποτε μήτε μετ´ άλλου μήτ´ ιδίη. Πάντων δε μάλιστ´ αισχύνεο σαυτόν. Να μην κάνεις ποτέ άσχημες πράξεις, ούτε με παρέα, ούτε μόνος. Και περισσότερο από όλους να ντρέπεσαι τον εαυτό σου.
Αριστοτέλης: Πρός ζωήν αγαθήν, ή παιδεία καί ή αρετή μάλιστα άγουσιν. Η παιδεία και η αρετή σε οδηγούν με βεβαιότητα στην έντιμη ζωή.
Αισχύλος: Προς κέντρα μη λάκτιζε, μη πταίσας μογής. Μην κλωτσάς τα αγκάθια γιατί μπορεί να πληγωθείς. Εν ολίγοις μην πηγαίνεις γυρεύοντας.
Πυθαγόρας: Τα επίπονα των ηδέων μάλλον ηγού συντελείν εις αρετήν. Τα επίπονα και όχι τα ευχάριστα να θεωρείς ότι θα σε οδηγήσουν στην αρετή.
Ηράκλειτος: Τά πάντα ρει. Σωκράτης: Τας μεν πόλεις αναθήμασι τας δε ψυχάς μαθήμασι δει κοσμείν. Τις πόλεις πρέπει να τις στολίζουμε με αγάλματα, ενώ τις ψυχές με αρετές.
Θαλής: Τί δύσκολον; Το εαυτόν γνώναι. Τι είναι δύσκολο; Το να γνωρίσεις τον εαυτό σου.
Κωστής Παλαμάς: Το καλό πρέπει να το παίρνουμε όπου το βρίσκουμε.
Δημοσθένης: Το να θυμίζεις σε έναν άνθρωπο τα καλά που του έχεις κάνει είναι σα να τον κατακρίνεις Αριστοτέλης: Φύσει μέν ἐστιν άνθρωπος ζώον πολιτικόν. Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό ον.
Χείλων ο Λακεδαιμόνιος: Χρόνου φείδου. Να αξιοποιείς το χρόνο σου.
Αριστοτέλης: Ώσπερ σώμα στερηθέν ψυχής πίπτει, ούτω και πόλις, μη όντων νόμων, καταλύεται. Όπως το σώμα πεθαίνει όταν δεν έχει ψυχή, έτσι και η πόλη διαλύεται αν δεν υπάρχουν νόμοι.

Εκείνοι που έπλασαν τον Κόσμο.

Ο Όλυμπος

Ο πραγματικός Όλυμπος, ήταν και είναι ένας τόπος πνευματικός, μία ουράνια «χώρα» φωτεινή, λουσμένη στο Πνευματικό Φώς (αυτή η ίδια η λέξη Όλυμπος, προέρχεται από το ρήμα «λάμπω», που η ρίζα του πιθανολογείται πανάρχαια, πιθανώς πρωτοπελασγική: «λ.β.»). Ο πραγματικός Όλυμπος είναι υπεράνω μας, κάτωθέν μας, αλλά και μέσα μας, παντού υπάρχουν οι Θεοί μας.

Πρώτος ύμνος για όλο το χρόνο στον Δία.

Ζεύ πατέρα, αυτοπάτορα, πρεσβύτατε και δημιουργέ,πανυπέρτατε βασιλέα, που τα γέννησες όλα, επιφανέστερε από όλους,εσύ που εξουσιάζεις τα πάντα και είσαι αυτοόν και αυτοένα και το ίδιο το αγαθό·εσύ ο οποίος από τον άπειρο αιώνα γέννησες αυτά όλα,όσα μεν (είναι) μεγαλύτερα ο ίδιος και με αυτά τα άλλα,(έκαμες) όπως και όσο δυνατόν, πιο καλά·σπλαχνίσου, σώζε, οδηγώντας μαζί με όλα τα άλλα και εμάς,διά των επιφανών παιδιών σου, πάντοτε, στα οποία μας ανέθεσες,όπως ώρισες το πεπρωμένο μας, καθώς έπρεπε.

Το Ελληνικό «Τριέσπερον» ή Ηλιούγεννα

Στη θέση των «Χριστουγέννων»,εμεις οι Ελληνες εώρταζουμε το λεγόμενο «Τριέσπερον», μία εορτή η οποία γενικεύεται από τους ελληνιστικούς χρόνους κι εντεύθεν, προς τιμήν των πυρφόρων και ηλιακών θεοτήτων Ηρακλέους.Το «Τριέσπερον» ξεκινα με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο (τη νύκτα της 21ης προς την 22α του Δεκεμβρίου, τη μεγαλύτερη δηλαδή νύκτα του έτους) και κορυφωνεται με την αναγέννηση του φωτοδότη Ηλίου (τη νύκτα της 24ης προς 25η.

Η παιδεία

Η παιδεία πρέπει να έχει σκοπό να ολοκληρώσει τον άνθρωπο, να αναπτύξει τις πνευματικές του ικανότητες, να τον ανεβάσει σε υψηλότερα επίπεδα ,να τον κάνει να κατανοήσει την φύση του και την σχέση του με τους άλλους να δώσει νόημα και σκοπό στην ζωή του.Σήμερα στα σχολεία δεν δίνουμε παιδεία. Δίνουμε μόνο τεχνικές γνώσεις για επαγγελματικούς σκοπούς. Δεν φτιάχνουμε ανθρώπους. Δεν βοηθάμε τα παιδία μας να αναπτύξουν τις πνευματικές τους ικανότητες. Νοιαζόμαστε για την ειδίκευση και όχι για την σοφία, για το χρήμα και όχι για την ευτυχία..

Λυκούργος. Νομοθέτης και βασιλιάς της Σπάρτης

Έγινε τόσο ανώτερος άνθρωπος ώστε περιφρόνησε τη βασιλεία και πέθανε εθελοντικά από ασιτία για να δείξει στους συμπολίτες του ότι όπως και η ζωή έτσι και ο θάνατος πρέπει να είναι πράξη με πολιτική σημασία. Σήμερα λέξεις όπως παιδεία, αγωγή και οργανωμένη πολιτεία είναι δικές τους εφευρέσεις. Από όλο τον αρχαίο κόσμο και από τους σπουδαιότερους φιλόσοφους αναγνωριζόταν ως ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ.

Σωκράτης

Τον θάνατο τον ενίκησε πραγματικά ο ιστορικά υπαρκτός φιλόσοφος Σωκράτης, ο οποίος με παρρησία, ατάραχος, δεν τον απέφυγε αν και μπορούσε, όχι βεβαίως από αυτοθυσιαστική ή μαρτυρική διάθεση, αλλά ως ζωντανό παράδειγμα σεβασμού στο Νόμο, παρά το ότι ήταν, και το ήξερε, θνητός: «...μπορούν να με σκοτώσουν δεν μπορούν όμως να με βλάψουν» έχει γράψει χαρακτηριστικά ο φιλόσοφος Επίκτητος.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΓΙΑ ΘΕΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ

"Ελλην" σημαίνει Φώς καί Πνεύμα. Σημαίνει Ανθρωπος καί Εξανθρωπιστής. Σημαίνει Αρετή καί Κάλος κι Ανδρεία. Σημαίνει Ελευθερία καί Δίκαιον καί σεβασμό Ετεροδόξων. "Ελλην" σημαίνει Αρμονία καί Ηθος καί Ερως γιά τήν Φύση καί τόν Κόσμο. Βαρύ τό φορτίο τής κληρονομιάς ενός τέτοιου ονόματος καί λίγοι έχουν τό δικαίωμα νά τό φέρουν.

Ελληνική Εθνική θρησκεία (Ε.Ε.Θ)

Σύλλογος Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ε.Ε.Θ

Η ΓΑΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ