Σας κάνει εντύπωση ο τίτλος; Προφανώς. Σας φαίνεται περισσότερο ή λιγότερο δόκιμος όρος «Ελληνοϊσλαμισμός», από τον όρο «Ελληνοχριστιανισμός» που με περισσή φροντίδα «πλασάρεται» στη χώρα μας;
Κατά τον τελευταίο, ο Χριστιανισμός δεν είναι παρά η διάσωση και προέκταση των ελληνικών παραδόσεων μέσω του Χριστιανισμού. Και τα επιχειρήματα όσων τον υποστηρίζουν είναι, πάνω κάτω, αυτά:
Οι χριστιανοί μοναχοί διέσωσαν τα ελληνικά βιβλία.
Οι πατέρες του Χριστιανισμού μελέτησαν την ελληνική Φιλοσοφία την οποία απήλλαξαν από την «ειδωλολατρική πλάνη».
Οι βυζαντινοί λόγιοι διέδωσαν την Ελληνική Σκέψη.
Οι βυζαντινές τέχνες δανείστηκαν από τις ελληνικές.
Επίσημη γλώσσα του βυζαντινού κράτους ήταν η ελληνική.
Η νέα θρησκεία σεβάστηκε τους Ιερούς Τόπους μετατρέποντάς τους σε εκκλησίες.
Η διοίκηση του βυζαντινού κράτους στελεχωνόταν από Έλληνες.
Είναι ολοφάνερο πως εδώ έχουμε τεράστιο έλλειμμα τόσο λογικής (ταύτιση Χριστιανισμού και Βυζαντινής Αυτοκρατορίας κατά πώς βολεύει) όσο και ιστορικής ακρίβειας (τα περισσότερα είναι ψέμματα). Ας τους κάνουμε όμως τη χάρη και ας πούμε πως είναι αληθινά. Είναι αρκετά για να θεμελιώσουν την «ελληνικότητα» ενός πολιτισμού; Αν είναι έτσι, τότε όσοι πολιτισμοί κάνανε τα ίδια θα πρέπει να είναι κι αυτοί ελληνικοί. Σωστά; Υπάρχει λοιπόν άλλος τέτοιος πολιτισμός;
Ε, λοιπόν υπάρχει, και είναι το Ισλάμ! Το οποίο Ισλάμ μπορούμε να το ταυτίσουμε με μεγαλύτερη ασφάλεια με το χαλιφάτο της Βαγδάτης αφού ιδρύθηκε από τον Μωάμεθ τον ίδιο και ο ηγέτης του ήταν ταυτόχρονα κι ο «ηγέτης των πιστών» (όπως ξέρει οποιοσδήποτε έχει διαβάσει έστω Ιζνογκούντ). Μπορούμε επίσης να το ταυτίσουμε ασφαλέστατα και με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αφού ο σουλτάνος Σελίμ ο Α’ θα πάρει τον ίδιο τίτλο από τον τελευταίο χαλίφη της δυναστείας των Abbas και οι ιεροί τόποι του Ισλάμ θα τον αναγνωρίσουν ως προστάτη του.
Ιδού λοιπόν τα έργα κι οι ημέρες μιας άγνωστης «ελληνικής» αυτοκρατορίας:
Οι ισλαμιστές ηγέτες διέσωσαν τα ελληνικά βιβλία: Σωστό. Την εποχή της μεγάλης ακμής του Ισλάμ, Άραβες σοφοί έρχονται στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία για να αγοράσουν αρχαία χειρόγραφα τα οποία μελετούν, αντιγράφουν και μεταφράζουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα έργα του μαθηματικού Διοφάντου τα οποία χρωστάμε στις αντιγραφές από τους Άραβες.
Οι ισλαμιστές λόγιοι μελέτησαν την ελληνική Φιλοσοφία: Σωστό. Οι Άραβες λάτρεψαν τον Αριστοτέλη κι έχουμε σειρά από άραβες φιλοσόφους: Αλ Κιντί, Ζαχίζ, Αλ Φαραμπί, Ιμπν Κοτέιμπα, Ιμπν Ντορέιντ, Ιμπν Σινά, Αβερρόης. (Αντίστοιχα, πόσους βυζαντινούς φιλοσόφους -όχι θεολόγους!- ξέρετε;)
Οι ισλαμιστές λόγιοι διέδωσαν την Ελληνική Σκέψη: Σωστό. Οι Άραβες αναδεικνύουν πλήθος σπουδαίων επιστημόνων (γιατροί, μαθηματικοί, αστρονόμοι, χημικοί) που διαδίδουν και εξελίσσουν τις επιστήμες που διδάχτηκαν από τους Έλληνες από τη Μέση Ανατολή ως την αραβοκρατούμενη Ισπανία (αντίστοιχα, το Βυζάντιο πότε προχώρησε τις επιστήμες των Ελλήνων;).
Οι ισλαμικές τέχνες δανείστηκαν από τις ελληνικές: Σωστό. Τουλάχιστον κοιτώντας μια εγκυκλοπαίδεια στο λήμμα «Σινάν» μαθαίνουμε πως ο εν λόγω ήταν ο κορυφαίος εκπρόσωπος της ελληνοϊσλαμικής (!) αρχιτεκτονικής. Και ήταν και Έλληνας! Όσο για την αραβική μουσική, τα «μακάμια» των αράβων στηρίζονται στις θεωρίες του Πυθαγόρα. (αντίθετα, ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός την ζοφερή εποχή της εικονομαχίας με την «Οκτώηχο» «απαλλάσσει» τη βυζαντινή μουσική από του «ειδωλολατρικούς τρόπους»).
Επίσημη γλώσσα του χαλιφάτου ήταν η ελληνική: Σωστό. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία λίγα χρόνια μετά την άλωση της Νέας Ρώμης, είχε κάνει επίσημη γλώσσα της τα ελληνικά για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα.
Η νέα θρησκεία σεβάστηκε τους Ιερούς Τόπους: Εδώ έχουμε ένα μεθοδολογικό πρόβλημα διότι κατά τους χριστιανούς η κατάληψη ενός ιερού τόπου από τη νέα θρησκεία κι ο εκδιωγμός από εκεί της παλαιάς θεωρείται σεβασμός. Αν αυτό λοιπόν είναι σεβασμός, τότε οι ισλαμιστές υπήρξαν ευσεβέστατοι. Είτε μιλάμε για χριστιανικούς ναούς, είτε για ελληνικούς ναούς (οι οποίοι είχαν ήδη μετατραπεί σε εκκλησίες), οι ισλαμιστές τους σεβάστηκαν. Σαν να λέμε, σεβάστηκαν τον Παρθενώνα, γι’ αυτό τον έκαναν τζαμί. Ή, καλύτερα, σεβάστηκαν την «Αγιά Σοφιά», γι’ αυτό την έκαναν τζαμί (το τελευταίο πονάει, ε;). Άρα, με τα χριστιανικά μέτρα, σωστό κι αυτό.
Η διοίκηση του κράτους στελεχωνόταν από Έλληνες: Σωστό για την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Πολλοί σουλτάνοι είχαν Ελληνίδα μητέρα, ενώ η Υψηλή Πύλη στελεχώνεται από «Έλληνες», τους γνωστούς μας Φαναριώτες!
Θα μπορούσα να παραθέσω κι άλλα στοιχεία που να δείχνουν την «ελληνικότητα» του Ισλάμ. Ωστόσο δεν χρειάζεται. Ξέρουμε όλοι πως το Ισλάμ δεν ήταν ελληνικό. Αν όμως κάποιοι επιμένουν πως για τους ίδιους λόγους το Βυζάντιο ήταν ελληνικό, τί να πω γι’ αυτούς πέρα απ’ ότι χαρίζουν τον τίτλο της ελληνικότητας σε τιμή ευκαιρίας.
Λυκόφρων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου